Riet Mooren beweegt en verandert

De Gelderlander, 8 juni 2004, door Cees Hilberdink

Ruim dertig jaar is Riet Mooren bezig met beeldende kunst. In Het Liemers Museum hangt haar overzichtstentoonstelling. De Zevenaarse cultuurwethouder Niko Wiendels ging kijken en zag kunst in beweging.

Zwarte vlekken. Onbeheerste zwarte slierten. Veel beige-witte ritmische druppels en een rode stip, zo vrij als een schaterlach. Zonder Titel, heet het schilderij. Maar wethouder Niko Wiendels heeft geen titel nodig om er een enthousiaste mening over te ventileren.

meer...

“Ondanks het vele zwart is het een ongedwongen schilderij. Los van toon en constructie. Om helemaal vrolijk van te worden. Het heeft wel iets Pollock-achtigs. Wie naar zo’n onorthodoxe verfmassa kijkt, wil zelf ook weleens anders zijn”, meent Wiendels. Hij doet een pas achteruit en laat het schilderij van de Zevenaarse kunstenares Riet Mooren genietend op zich inwerken.

Het is een van de bijna dertig panelen van haar oeuvre-tentoonstelling.

Bij de kunstenares staan verandering en ontwikkeling centraal. Met zeven makkelijk aan te wijzen stadia. Van Bonenstaken tot Integration Art waarmee ze foto’s terugplaatst in hun oorspronkelijke omgeving en delen daarvan vervolgens beschildert. De overgang naar de verschillende stadia is abrupt.

De veranderingen die de kunstenares heeft doorgemaakt, lijken evenwel eerder te zijn gedicteerd door de trend in een bepaalde periode dan door innerlijke noodzaak.

Zo dragen haar plattelandsschilderijen de sombere maatschappijkritische ondertoon van de jaren zeventig.

”Verberg”

“Daar fladdert een balletdanseres over een begraafplaats. Somber, somber. En in die groene boerse mannenkoppen die tussen de groene akkers van het Brabantse platteland schemeren, herken ik een echo van het schilderij De Aardappeleters van de jonge Vincent van Gogh”, duidt Wiendels. Hij geeft aan blij met de expositie te zijn. “Dit soort exposities moet, letterlijk en figuurlijk, dicht bij ons blijven. En daarom moet je er, aangezien kunst doorgaans moeilijker is dan een popconcert bezoeken, voor niets naar kunnen kijken. Ik weet ook wel dat een museumkaartje vaak minder kost dat twee breezertjes. Maar ik wil gewoon het risico niet nemen dat door een toegangskaartje de drempel naar kunst te hoog wordt” aldus de wethouder.

meer...

Veel lof heeft de wethouder voor een exemplaar uit de periode dat Riet Mooren vooral aan schilderkunstig onderzoek deed. Het is het middelste van een drieluik. Rode, witte en zwartgeschilderde cirkels worden omkaderd door vierkante lijsten die tot in het oneindige omkeerbaar lijken te zijn. “Ik houd van die symmetrie en structuren. Als ik tijdens het telefoneren ‘droedels’ teken, zien ze er ook een beetje zo uit. Het fascinerende is die hand met dat rode balletje die uit het hart van het middelste schilderij naar voren steekt. Is dat de hand van de kunstenares die de toeschouwer iets wil aanreiken?

“Eigenlijk maakt het antwoord me niet zoveel uit. De vraag is belangrijker. En de boodschap dat je niet altijd naar links of rechts hoeft, maar ook naar voren kan als je wilt”, peinst Wiendels met een glimlach.

”Verberg”

meer...

De huidige fase in Riet Moorens kunstzinnige ontwikkeling wordt gevormd door Levenstekens. Met een prachtige momentopname van een ‘gele rivier’. Levensteken is als fase de opvolger van de reeks Zelfportretten waarvoor de kunstenares keukensnijplanken van willekeurige mensen gebruikte. ‘Al snijdend hebben de gebruikers van de planken gedurende vele jaren onbewust hun zelfportret gekerfd’, schrijft de kunstenares in een toelichting die op de tentoonstelling voorhanden is.

Van Riet Mooren heeft Niko Wiendels nog geen werk aangekocht. Wel van Aloys Visser, een leerling van Riet Mooren op haar schildercursus voor verstandelijk gehandicapten. “Het is een beer met een mystieke glimlach die doet denken aan de glimlach van de Mona Lisa van Leonardo Da Vinci. Daarom heb ik die Bona Lisa genoemd. Tussen Da Vinci en Visser zal Riet Mooren zich ongetwijfeld verder blijven bewegen want kunst betekent per definitie verandering. En beweging.”

”Verberg”